Aftrekposten inkomstenbelasting optimaal verdelen

Veel particulieren hebben aftrekposten in de aangifte inkomstenbelasting. Denk hierbij aan een aftrekpost hypotheekrente, aftrekpost giften of aftrek van buitengewone lasten.

Indien u ook een fiscaal partner heeft, staat het u vrij om de aftrekposten zo te verdelen dat u het minste belasting bent verschuldigd. Hoe dit dan zou moeten gebeuren, laat de belastingdienst in haar toelichting op de aangifte inkomstenbelasting in het midden.

De hoofdregel

De meest algemene tip is: trek aftrekposten van het hoogste inkomen af, want zo bespaart u het meeste aan belasting. Vaak gaat dit op, maar niet altijd. Een nadere uitleg van de systematiek van belastingheffing kan u op weg helpen om uw aftrekposten zo voordelig mogelijk onderling te verdelen over de partners.

Het verzamelinkomen in box 1

De inkomstenbelasting die u verschuldigd bent, hangt af van het verzamelinkomen in box 1. Vaak zijn dit looninkomsten minus de aftrekposten. Iedere partner heeft een eigen verzamelinkomen. De looninkomsten zijn persoongebonden en kunt u onderling dus niet verdelen. De aftrekposten zijn wel onderling te verdelen, met als doel aan beide partners een optimaal inkomen (na aftrekposten) toe te rekenen. Hierover wordt vervolgens de belasting berekend.

Tarieven inkomstenbelasting 2006 en 2007

Hieronder is de tabel opgenomen van de inkomstenbelastingtarieven 2006 en 2007 voor Nederlanders jonger dan 65 jaar:

De berekening verloopt op zo'n manier, dat wanneer u bijvoorbeeld een inkomen heeft van € 18.319 (€ 18.045 in 2006), de verschuldigd belasting 33,65% over € 17.319 en 41,4% over € 1.000 bedraagt. Naarmate u meer inkomen heeft, wordt de kans dat u met een deel van uw inkomen in de hogere tarieven valt groter.
De kunst van het aftrekposten optimaal verdelen is dus om het inkomen voor allebei in een zo gunstig mogelijke schaal te laten vallen. Het verdelen van aftrekposten is dan ook geen wondermiddel: vaak zijn de schalen en verschillen dermate groot, dat u kunt verdelen wat u wilt, maar nooit minder belasting verschuldigd zal zijn.

Verdelen van aftrekposten; een rekenvoorbeeld

De heer en mevrouw A zijn fiscale partners van elkaar. Ieder jaar vullen zij zelf de aangifte inkomstenbelasting voor particulieren in. Meneer volgt het principe van het toerekenen van alle aftrekposten aan het hoogste inkomen. Na het invullen van de gegevens van jaaropgaven van werkgever en hypotheekverstrekker, is de aangifte als volgt:

De verdeling van de aftrekposten hierboven geeft niet het optimale resultaat. Mevrouw betaalt over een gedeelte van haar inkomen (ongeveer € 5.000) 52%. Meneer komt met zijn inkomen in de 42%-schijf.
Dat kan beter:

Nu betalen beiden ten hoogste 42%. Het voordeel van het anders verdelen van de aftrekposten is dat Mevrouw A (zie voorbeeld één) over ongeveer € 5.000 geen 52% maar 42% betaalt. Dat scheelt dus gewoon € 500.

Wat een beetje schuiven al niet op kan leveren!